BTB-medewerkers stuiten op een groen domein met weiden en bossen in Brasschaat op 15 kilometer van het Antwerpse centrum, in een gebied dat van oudsher de Mick wordt genoemd. Een deel van de grond blijkt eigendom te zijn van de stad Antwerpen. Vanaf 1 oktober 1923 huurt Heropbeuring er 20 hectare.
De Mick is een uitgebreid domein waarop nog een oude middeleeuwse hoeve staat, bekend als de Mickhoeve. Aanvankelijk bouwt de vzw er enkele lighallen om zieken toe te laten van de natuur te komen genieten. Vrijwel meteen dringt door dat dat niet volstaat en dat Heropbeuring een eigen sanatorium moet bouwen. Eind 1925 is het Bureel van Weldadigheid van de stad Antwerpen bereid om een domein van 29 hectare aan Heropbeuring te verkopen aan een milde prijs, aangezien dit soort private initiatieven de publieke lasten van de opvang van tbc-patiënten vermindert. De aankoop maakt het ook mogelijk om een provinciale toelage te krijgen.
BTB-secretaris Victor Grauls spreekt de jonge Antwerpse architect Eduard Van Steenbergen aan, die enkele jaren ervoor zijn huis heeft getekend. De ontwerpen raken pas na een moeilijk proces goedgekeurd en de eerste gebouwen van het nieuwe sanatorium De Mick in 1927 zijn eerder bescheiden, al toont het interieur al wel de meesterhand van de architect.
Enkele jaren later is De Mick toe aan uitbreiding en ditmaal gaat Van Steenbergen wel voluit. Het resultaat, geopend in 1934, is een meesterwerk van modernistische elegantie, een ‘symfonie van ijzer, beton en glas’, zoals Grauls het beschrijft. Het hoofdgebouw is ontworpen als een langgerekte vleugel in vier delen met een rotonde in het midden. Hier geven de ziekenkamers voor 54 patiënten uit op het zuiden, met over de hele kamerbreedte schuifdeuren die overdag geopend worden voor de kuur. Op de bovenste verdieping is een ligterras met een magnifiek uitzicht op het domein en op het standbeeld van Albert Poels dat Heropbeuring uitbeeldt. Daarachter, in de richting van de Papestraat, zijn enkele administratieve en technische gebouwen.
De Mick is de ultieme verwezenlijking van de missie van Heropbeuring: de zieke arbeiders krijgen niet enkel verzorging, maar ook schoonheid, comfort en waardigheid.
